Istnieje wiele różnych metod leczenia chrapania. Zabiegi chirurgiczne takie jak septoplastyka prostują odchyloną przegrodę i poprawiają przepływ powietrza, podczas gdy tonsillektomia i adenoidektomia usuwają nadmiar tkanki z tylnej części gardła. Zabiegi mogą poprawić sen i jakość życia. Ludzie, którzy cierpią z powodu chrapania powinni unikać przyjmowania środków uspokajających przed snem, podnosić głowę i spać na boku, aby poprawić przepływ powietrza. Pomocne mogą być również poduszki redukujące chrapanie.
Poprawa drożności nosa
W jednym z badań stwierdzono, że pacjenci z chrapaniem doświadczyli znacznej poprawy w zakresie drożności nosa po leczeniu chrapania. Zabieg chirurgiczny poprawił niedrożność nosa o 36,0 punktów w porównaniu z wynikiem wyjściowym w ciągu 24 miesięcy. Spowodował również 10,7-punktową poprawę w Snoring Outcomes Survey (SOS).
W okresie badania do badania włączono 625 pacjentów. Spośród nich 506 wypełniło ankiety wyjściowe. Pacjentów pogrupowano według płci, wieku, przebytych operacji nosa, BMI i nasilenia chrapania. Pacjenci byli dalej podzieleni na podgrupy w zależności od rodzaju operacji, którą przeszli. Dodatkowo oceniano zmiany w jakości życia (QoL) po operacji – zasób ten jest udostępniony przez serwis pieknisia.pl.
Wyniki leczenia chirurgicznego oceniano na podstawie subiektywnych pomiarów niedrożności nosa i objawów związanych z OSA oraz Skali Senności Epworth (ESS) do pomiaru senności w ciągu dnia. Subiektywną poprawę w zakresie drożności nosa uznano za udaną, jeśli pooperacyjny wynik AHI zmniejszył się o 50% lub więcej. Wyniki kwestionariusza dotyczącego chrapania były analizowane sześć miesięcy po zabiegu. Pacjenci zgłaszali istotną poprawę jakości życia i objawów chrapania.
Chrapanie i niedrożność nosa są często spowodowane nieprawidłowościami w budowie nosa i gardła. W niektórych przypadkach niedrożność nosa jest pierwotną przyczyną bezdechu sennego i może być spowodowana przez szereg zaburzeń. Jednak dokładna natura tej zależności jest wciąż nieznana. Pacjenci chrapiący powinni skonsultować się z lekarzem, aby uzyskać leczenie niedrożności nosa. Chirurg może wykonać funkcjonalną operację nosa w celu skorygowania przeszkody w nosie i poprawy przepływu powietrza.
Poprawa niedrożności nosa po leczeniu chrapania jest zwykle tymczasowa i może nie wyeliminować objawów zaburzenia. Niemniej jednak, jeśli operacja nie poprawi objawów chrapania u pacjenta, może poprawić jego jakość życia. Jednak operacja nosa w przypadku chrapania nie jest zalecana jako samodzielne leczenie OSA. Można ją jednak stosować w połączeniu z innymi terapiami w celu poprawy objawów OSA.
Pacjenci z łagodnym OSA mogą odnieść korzyści z operacji nosa i poprawić jakość życia. Chirurgia nosa nie jest jednak zalecana w ciężkich przypadkach OSA. Przed poddaniem się operacji pacjenci powinni zostać poddani badaniom przesiewowym pod kątem innych czynników obturacyjnych występujących w ich przypadku. Dokładne badanie pacjentów z chrapaniem pozwoli określić, czy są oni odpowiednimi kandydatami do operacji nosa.
Jeśli pacjent poddaje się leczeniu chirurgicznemu chrapania, lekarze ocenią strukturę okolicy nosa, w tym nos i gardło, a także inne czynniki. Procedura chirurgiczna może obejmować septoplastykę/septorhinoplastykę, redukcję turbinek lub operację zastawki nosowej. Pacjenci często mogą wrócić do domu wkrótce po zabiegu.
Oprócz leczenia chirurgicznego, zabiegi medyczne mogą pomóc w złagodzeniu chrapania poprzez poprawę oporu w nosie. Można również stosować rozszerzadła nosowe. Przeprowadzono pewne badania kliniczne w celu określenia skuteczności działania rozszerzacza nosa. Jednak badania te często nie mają grupy kontrolnej i mają ograniczoną wielkość próby i krótki okres obserwacji. Inne terapie obejmują miejscowe kortykosteroidy, które mogą zmniejszać mediatory zapalne.
Poprawa jakości życia związanej z chrapaniem
Wyniki badania wykazały poprawę jakości życia związanej z chrapaniem u uczestników badania. Po sześciu tygodniach mediana wyniku w skali VAS wynosząca 8,0 została zredukowana do 7,0, a odsetek uczestników badania, którzy zgłosili poprawę w zakresie chrapania wyniósł 81,5%. Ponadto po leczeniu wynik VAS wynoszący trzy lub mniej został zgłoszony przez dwadzieścia cztery procent uczestników badania, a wynik VAS wynoszący pięć lub więcej został zgłoszony przez 33,5% badanych. Ponadto wynik SOS wynoszący 60 został zgłoszony przez czterech badanych.
Po leczeniu, jakość snu poprawiła się u uczestników z długotrwałą niedrożnością nosa. Ponadto u pacjentów z niedrożnością nosa odnotowano poprawę QOL związanej z chrapaniem. Wyniki te potwierdzają przydatność stosowania SOS jako praktycznej miary jakości życia.
Uczestnicy badania byli chrapiącymi w pozycji bezdechowej i byli monitorowani przez sześć tygodni. Wypełnili oni obszerną ankietę dotyczącą ich chrapania, jak również kwestionariusz dotyczący jakości snu ich partnera w łóżku. Wyniki wykazały, że chrapanie uczestników uległo znacznemu zmniejszeniu, gdy znajdowali się w pozycji bezsennej.
Należy jednak zauważyć, że nie ma badań na dużą skalę dotyczących wpływu leczenia chrapania na jakość życia. Potrzebne są dalsze badania, aby ocenić rolę operacji nosa na jakość życia. Dalsza stratyfikacja uczestników badań jest niezbędna do określenia, czy operacja nosa będzie korzystna dla niektórych pacjentów.
W badaniu opublikowanym w Journal of Pediatrics zasugerowano, że OSAS powinien być badany i leczony u dzieci z pierwotnym chrapaniem. Pierwotne chrapanie u dzieci może powodować istotne upośledzenie funkcji neurokognitywnych. Konieczne są dalsze badania w celu ustalenia, czy adenotonsillectomia jest skuteczna czy nie u dzieci z pierwotnym zaburzeniem chrapania.
Chociaż chrapanie jest częstym schorzeniem, może być potencjalnie zagrażające życiu. Około połowa z 90 milionów osób w Stanach Zjednoczonych chrapie ma obturacyjny bezdech senny, który może zaburzać oddychanie podczas snu. Stan ten jest związany ze zwiększonym ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych, a w niektórych przypadkach może być śmiertelny.
Poprawa QOL związanej z chrapaniem po operacji
W niedawnym badaniu analizowano wpływ adenotonsillektomii na dzieci z OSA. W badaniu oceniano jakość życia i QOL związaną ze zdrowiem 20 dzieci poddanych operacji. Pacjentów oceniano również pod kątem problemów behawioralnych, OSA oraz punktacji KOSA-18. Wyniki badania wskazują na poprawę jakości życia i zdrowia dzieci po operacji.
Chirurgia nosa może poprawić OSAS i QOL związane z chrapaniem u pacjentów z OSA. Jest ona również związana z poprawą jakości snu i senności dziennej. Chociaż badanie to miało ograniczony zakres, jego wyniki sugerują, że operacja nosa może znacząco poprawić jakość snu i ogólną QOL. Ostatecznie korzyści wynikające z operacji nosa mogą przewyższać jej ryzyko. Dalsze badania powinny ilościowo określić poprawę QOL związaną z chrapaniem u pacjentów, którzy przeszli operację.
Badacze stwierdzili, że średni wskaźnik obturacyjnego bezdechu/hipopnea u chrapiących wynosił 1,1+-1,2. Ich minimalne poziomy nasycenia tlenem wynosiły 91% +-3,3 i 95,7% +-1,4. Oprócz tych wyników, chrapiący zgłaszali również poprawę jakości życia.
Podobne tematy