Jeśli zabieg rhinoplastyki nie zakończy Twojego chrapania, może to być spowodowane tym, że problem strukturalny jest tak poważny, że wymagane są inne opcje chirurgiczne. W takich przypadkach, być może będziesz musiał nauczyć się żyć z chrapaniem. Jeśli jednak chrapaniu towarzyszą inne formy bezdechu sennego, być może nadszedł czas, aby rozważyć alternatywne rozwiązania chirurgiczne.
Redukcja małżowiny usznej (ITR)
Operacja redukcji małżowiny usznej jest minimalnie inwazyjną procedurą, która zmniejsza rozmiar małżowiny usznej. Zabieg ten polega na użyciu instrumentu przypominającego igłę do przekazywania energii do tkanki w celu zmniejszenia turbinki, co pozwala na lepszy przepływ powietrza. Jest to zwykle wykonywane w znieczuleniu miejscowym i trwa około 10 minut. Istnieje niewiele długoterminowych efektów ubocznych tej procedury. Przez pierwsze trzy tygodnie po zabiegu pacjenci mogą spodziewać się lekkiego zaskorupienia w nosie. Pacjenci powinni również zdjąć przed zabiegiem biżuterię, okulary, protezy zębowe lub aparaty słuchowe.
Technika redukcji małżowiny nosowej dolnej uległa wielu udoskonaleniom w zakresie oprzyrządowania i technik. Przy określaniu zakresu redukcji chirurg musi dokładnie rozważyć anatomię każdego pacjenta. U niektórych pacjentów usunięta zostanie niewielka część małżowiny usznej, natomiast większa część może wymagać całkowitego usunięcia.
Zabieg ITR jest często wykonywany w połączeniu z zabiegiem balonowym poszerzenia zatok. Turbinat jest gąbczastą, poskręcaną kością znajdującą się po obu stronach jamy nosowej. Pokryta jest grubą warstwą tkanki naczyniowej i nabłonka oddechowego – cytat ten jest produktem badań redakcji serwisu 123hotele.pl. Turbinka dolna jest największa z nich i jest najbardziej podatna na obrzęk i blokowanie przepływu powietrza.
Istnieją liczne badania oceniające wpływ operacji zmniejszenia turbinki dolnej na przepływ powietrza w nosie. Wyniki tych badań sugerują, że ITR może zwiększyć przepływ powietrza w nosie w większym stopniu niż inne zabiegi chirurgiczne. Jednak wielkość zmiany przepływu powietrza w nosie może nie być tak duża jak w przypadku innych zabiegów chirurgicznych.
Redukcja małżowiny usznej jest zabiegiem chirurgicznym stosowanym w leczeniu niedrożności nosa wynikającej z odchylenia przegrody lub przerostu małżowiny usznej. Pacjenci poddawani ITR są kwalifikowani do zabiegu, jeśli mają przerost małżowiny usznej dolnej lub mają duży stopień niedrożności nosa w ciągu dnia lub podczas leżenia. Z badania wykluczono jednak pacjentów poddawanych jednoczesnej operacji zatok. Populacja badana została poddana dalszej segmentacji w oparciu o rodzaj zabiegu chirurgicznego, stopień zgłaszanego przez siebie chrapania oraz wcześniejsze rozpoznanie OSA.
Pacjenci powinni spodziewać się tygodniowego obrzęku i krwawej wydzieliny po zabiegu. Objawy te mogą się różnić w zależności od pacjenta i mogą być złagodzone przez przyjmowanie roztworów soli fizjologicznej. W razie potrzeby chirurg może przepisać leki przeciwwymiotne na nudności i wymioty. Pacjenci powinni również unikać przyjmowania aspiryny lub innych leków, które mogą zwiększyć obrzęk.
Powiększenie małżowiny usznej jest częstą przyczyną przewlekłej niedrożności nosa. Zatkane drogi oddechowe zmuszają pacjentów do oddychania przez usta, powodując trudności w oddychaniu i inne objawy. Może być również czynnikiem przyczyniającym się do bólów głowy i zaburzeń snu.
Pacjenci poddawani temu zabiegowi powinni unikać forsownej aktywności przez 1 dzień po zabiegu. Nie powinni wznawiać wytężonej aktywności przez 2 dni. Ryzyko związane z tym zabiegiem jest minimalne, ale obejmuje krwawienie i zakażenie.
Chirurgiczne leczenie wszystkich głównych anatomicznych przyczyn niedrożności nosa
Chirurgiczne leczenie niedrożności nosa różni się złożonością. Istnieje kilka powszechnie stosowanych rodzajów operacji. Leczenie chirurgiczne niedrożności nosa zależy od przyczyny leżącej u podstaw. Jeśli przyczyną jest wada anatomiczna, może być wymagane leczenie chirurgiczne w celu jej skorygowania. Większość głównych anatomicznych przyczyn niedrożności nosa ma charakter szkieletowy i stały. Należą do nich odchylenia przegrody i przerost turbiny. Wady te mogą być obecne przy urodzeniu lub powstać w wyniku urazu. Leczenie chirurgiczne tych problemów polega na wyprostowaniu przegrody. Zabieg ten wykonywany jest przez nozdrza i często nie powoduje obrzęku twarzy ani zasinienia.
Niedrożność nosa jest częstą dolegliwością w opiece podstawowej, o różnej etiologii. Większość przypadków jest możliwa do opanowania w warunkach podstawowej opieki zdrowotnej, choć w niektórych przypadkach konieczne jest skierowanie do otolaryngologa. Ponadto, w przypadkach opornych na leczenie, pomocne może być skierowanie do immunologa.
Leczenie chirurgiczne niedrożności nosa może być również korzystne dla pacjentów z cięższymi przypadkami. Najczęstszymi przyczynami niedrożności nosa są odchylenie przegrody i turbinki dolne. Przegroda jest środkową strukturą nosa, zbudowaną z chrząstki i kości. Służy ona jako główny mechanizm podtrzymujący nos. Jeśli jest ona naruszona, przepływ powietrza przez nos będzie ograniczony, a pacjenci będą mieli trudności z oddychaniem.
W niektórych przypadkach wywiad i badanie przedmiotowe mogą zdiagnozować niedrożność nosa. Jeśli u pacjenta występuje jednostronna lub obustronna niedrożność nosa, może to wskazywać na zmianę zajmującą przestrzeń w jamie nosowej. W innych przypadkach może być konieczne wykonanie nasoendoskopii w celu zbadania jam nosa i przestrzeni za nosem. Rola badań obrazowych w diagnostyce i leczeniu niedrożności nosa jest kontrowersyjna, a w wielu badaniach stwierdzono, że wywiad powinien kierować leczeniem. Zastosowanie tomografii komputerowej i rezonansu magnetycznego powinno być zarezerwowane tylko dla przypadków, w których wady anatomiczne nie mogą być zidentyfikowane na podstawie wywiadu.
Niedrożność nosa jest częstym stanem chorobowym dotyczącym pacjentów w każdym wieku. Może powodować zaburzenia przepływu powietrza w górnych drogach oddechowych i przyczyniać się do wielu problemów medycznych, w tym zakażeń zatok, chrapania, a nawet obturacyjnego bezdechu sennego.
Chirurgiczne leczenie niedrożności nosa jest najskuteczniejszą formą leczenia. Jest to zabieg chirurgiczny, który koryguje nieprawidłowości strukturalne w nosie i zapewnia znaczne złagodzenie objawów. Najlepiej wybrać doświadczonego chirurga do wykonania tego typu operacji, aby uzyskać najlepsze wyniki. Jeśli ta metoda nie przyniosła ulgi w niedrożności nosa, można również rozważyć spraye steroidowe lub inne leczenie medyczne.
Inne przyczyny niedrożności nosa obejmują odchyloną przegrodę, duże migdałki, polipy nosa i przewlekłe zapalenie zatok. Inne przyczyny to alergie na wyściółkę nosa, polipy nosa i zapadanie się zastawek nosa. Chirurgiczne leczenie niedrożności nosa może również zniwelować objawy przewlekłego zapalenia zatok, polipów nosa i zapadania się zastawek nosa.
Chirurgiczne leczenie bezdechu sennego
Istnieje kilka dostępnych opcji chirurgicznego leczenia bezdechu sennego i chrapania. Uvuloplastyka jest zabiegiem wykorzystującym laser do wykonania nacięcia w podniebieniu miękkim i języczku. Procedura jest wykonywana w ciągu kilku sesji w gabinecie lekarskim. Nie jest on jednak zatwierdzony przez FDA i nie jest pokrywany przez ubezpieczenie.
Przed leczeniem chirurgicznym, pacjent będzie miał endoskopię snu, aby zobaczyć, co jest problemem. Procedura ta polega na wprowadzeniu małej rurki do tchawicy. Pacjent będzie musiał poddać się codziennej konserwacji, aby utrzymać rurkę na miejscu. Jest uważana za bardziej inwazyjną procedurę niż większość i powinna być stosowana tylko w ciężkich przypadkach, w których leczenie medyczne nie jest wystarczające.
Inną opcją chirurgicznego leczenia bezdechu sennego są implanty podniebienne. Urządzenia te są noszone podczas snu i mogą zmniejszyć hałas związany z chrapaniem i OSA. Działają one poprzez usztywnienie podniebienia miękkiego i pomagają zapobiegać blokowaniu dróg oddechowych.
Chirurgiczne leczenie bezdechu sennego obejmuje różne rodzaje zabiegów. Najczęstszym z nich jest operacja otwarcia dróg oddechowych. Operacja może być przeprowadzona na jednej lub wielu częściach gardła. Okres rekonwalescencji wynosi zwykle około tygodnia, a po zabiegu pacjent zobowiązany jest do noszenia aparatu CPAP.
Chirurgiczne leczenie bezdechu sennego z powodu chrapania jest opcją dla osób, które nie są zadowolone z aparatów ustnych lub CPAP. Zabiegi chirurgiczne zazwyczaj polegają na przecięciu i zmianie położenia nadmiaru tkanek i tkanki podniebienia miękkiego w tylnej części gardła w celu udrożnienia dróg oddechowych. Niektórzy pacjenci dobrze reagują na te zabiegi, ale nie każdy będzie kandydatem do zabiegu.
Chirurgia jest często potrzebna do skorygowania problemów strukturalnych, które powodują chrapanie i bezdech senny. Pacjenci mogą mieć radiofrekwencji turbinę redukcji operacji w znieczuleniu miejscowym, ale inne procedury chirurgiczne wymagają znieczulenia ogólnego i nie są wykonywane w biurze. Chirurgiczne leczenie bezdechu sennego w przypadku chrapania może być trwałym rozwiązaniem problemu chrapania.
Chociaż chirurgiczne leczenie bezdechu sennego jest najbardziej popularną opcją, powinno być rozważane tylko w ciężkich przypadkach. Jest ono zalecane u osób, które mają przewlekłe zaburzenia snu, nie znalazły innych skutecznych opcji lub doświadczyły słabych wyników leczenia nieinwazyjnego. Pacjenci powinni zawsze omówić wszystkie opcje ze swoim lekarzem przed podjęciem decyzji, która z nich jest dla nich najlepsza. Specjalista od snu będzie w stanie zalecić najlepszy zabieg na podstawie wielu czynników, w tym cech anatomicznych.
Lekarz może pomóc zdiagnozować bezdech senny poprzez badanie struktury nosa. Zbada połączenia między nosem a twarzą, a także zatoki, przegrodę, krtań i podniebienie. Jeśli wszystkie powyższe czynniki są obecne, wówczas lekarz może być w stanie zdiagnozować bezdech senny i wykonać badanie snu.
W niektórych przypadkach pacjenci z umiarkowanym lub ciężkim chrapaniem mogą zostać poddani zabiegowi zwanemu uvulopalatopharyngoplastyką. Operacja ta polega na usunięciu tkanek miękkich z tylnej i górnej części gardła. Zabieg ten wymaga znieczulenia ogólnego. Stymulacja górnych dróg oddechowych (UAS) to kolejna procedura, która może być wykonana w celu leczenia chrapania. Podczas tego zabiegu pod skórą górnej części klatki piersiowej wszczepia się urządzenie, które wykrywa wzorce oddechowe i stymuluje nerw kontrolujący ruch języka.
Podobne tematy